Tuesday, June 23, 2009

ನನ್ನ ಮೌನ

ನಾನು, ನನ್ನ, ನನಗಾಗಬೇಕೆಂದು
ನನ್ನದೆಲ್ಲವನ್ಹೊರುತಿಲ್ಲ ನಾನು
ನನ್ನದಿರಲೆಂದು ನಾನುಳಿಯಲೆಂದು
ಇವೆಲ್ಲವ ನನ್ನದಾಗಿಸಿಲ್ಲ ನಾನು.

ಏನೋ ಕುಣಿದೆ, ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸಿದೆ
ನಾಟ್ಯದ ಹೆಸರು ಕಟ್ಟಲಲ್ಲ ಇದರುದ್ದೇಶ,
ಕೋಟಿ ಜನರ ನಡುವೆ ಕೋಟಿಯೊಂದಾಗಳಿಯುವೆ
ಉಳಿಯುವುದು ಭೂಮಿ ಎಂಬುದೆಲ್ಲವು ಗೊತ್ತು!

ರೊಚ್ಚ ಹೊದ್ದಿರುವೆ, ಹಟಸಾಧಿಸಿರುವೆನೆಂದೊಡೆ
ಅಹಂಕಾರಿಯಲ್ಲ ನಾನು, ಅದರ ಹಂಗಿಲ್ಲ;
ಭಾವನಾವೇಶದಲಿ ತಪ್ಪು, ಭರವಸೆಯಲಿ ಒಪ್ಪೆ -
ನಿಸಿರುವುದ ಹಿಡಿದಿರುವೆ, ನನ್ನದೆಂಬುದಲ್ಲ!

ಮೌನ ಸದಾಗಲು ಹೌದೆನುವುದಿಲ್ಲ
ಅನೇಕ ವೇಳೆಯಲಿ ಏಕೋ ಮಾತು ಬೇಸರ
ಮನದೊಳಗೇ ಮಾತಿಲ್ಲ - ಹೊರ ಬರಲುಬಹುದೆ
ಆಡಂಬರವಾದೀತು ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಿದ್ದುಬಿಡುವೆ.

ನನ್ನ ಸೀಳಿ ನೋಡುವೆ, ಅರ್ಥೈಸದಾಗಿದೆ
ಬಿರುದಗಳ ಹೊದ್ದಿಸಿರುವರಿಗೇನ್ಹೇಳಲಿ
ತಪ್ಪಾಯಿತೆ - ನನ್ನಿಂದ? ಅವರಿಂದ? ಎಂಬ -
ದ್ವಂದ್ವದಲಿ ಬಳಲಿ ಮೌನಿಯಾಗುತಲಿರುವೆ.

3 comments:

ಭೂಮಿ-ಸಾಗರ said...

"ನಿಮ್ಮ ಮೌನ "ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. :-)

ಮೌನ ಸದಾಗಲು ಹೌದೆನುವುದಿಲ್ಲ
ಅನೇಕ ವೇಳೆಯಲಿ ಏಕೋ ಮಾತು ಬೇಸರ
ಮನದೊಳಗೇ ಮಾತಿಲ್ಲ - ಹೊರ ಬರಲುಬಹುದೆ
ಆಡಂಬರವಾದೀತು ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಿದ್ದುಬಿಡುವೆ.
- ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾದ ಸಾಲುಗಳು.

ಪೂರ್ಣಿಮ

Pani Murthy said...

ನನ್ನ ಕವಿತೆಗಳನ್ನ ಓದಿ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ನೀಡುತ್ತಿರುವಿದಕ್ಕೆ ವಂದನೆಗಳು

Anonymous said...

ತಪ್ಪಾಯಿತೆ - ನನ್ನಿಂದ? ಅವರಿಂದ? ಎಂಬ -
ದ್ವಂದ್ವದಲಿ ಬಳಲಿ ಮೌನಿಯಾಗುತಲಿರುವೆ... Don't you think "whatever happens, happens for good". This feeling makes everything very simple!