ಮನೋಮಹಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ನಾನೊಬ್ಬ ಪ್ರೇತವಿದ್ದಂತೆ
ಗೋಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ನೆರಳನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತ
ಕಳೆದು ಹೋದನಂತರ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಗಿ ಪರಿತಪಿಸುತ
ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ತಪ್ಪನ್ನ ಬರೆದು ಯಾರೋ ಅಂಟಿಸಿದ್ದಾರೆ
ಈಗ ನಾನೊಬ್ಬ ಆಯಮವಿಲ್ಲದ ಪೇತ!
ಹೊಗೆಯಾಡುತ್ತಿದೆ ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಮನಸ್ಸು
ಅಲ್ಲಲ್ಲೇ ನೆನಪಿನ ವಸ್ತುಗಳು ಚೆಲ್ಲಾಡಿವೆ.
ಸಮಯವೊಂದೇ ತಡೆಯಿಲ್ಲದೆ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ
ಅದರ ಭಯವಿಲ್ಲದೆ, ಏನೂ ಮಾಡಲು ಇಚ್ಛೆಯಿಲ್ಲದೆ
ಕುಳಿತಲ್ಲೇ ಸ್ಥಿತವಾಗಿದೆ ಮನಸ್ಸು, ಒಳಗೇ ಸುಯ್ದಾಡುತ್ತಿದೆ.
ಕ್ಷಣಕ್ಕೊಂದು ಭಾವನೆ, ದಿನಕ್ಕೊಂದು ತರಹ
ಎಂತದೋ ನಿರಾಸೆ ಬೆನ್ನ ಬಡಿಯುತ್ತಲೇ ಇದೆ
ಹ್ಞ! ಸಿಕ್ಕಿತೆಂದೊಡೆ ಹರುಷದ ಎಸಳು
ಮಿಂಚಿನಂತೆ ಮಾಯವಾಗಿ, ಮತ್ತೆ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ಕತ್ತಲು
ನೆರಳನ್ನೇ ಅಪ್ಪಿ ಅಳುವಂತಾಗಿದೆ - ಈ ಪ್ರೇತ ಜೀವನ.
No comments:
Post a Comment