ಹಾಗೆಯೇ ಕುಳಿತ್ತಿದ್ದಾಗ

ಎಂಥದೀ ಮೌನ, ಮನವೆಲ್ಲ ಭಣಭಣ
ಸಾಗರದಲೆಗಳೆಲ್ಲವೂ ನಿಂತಲ್ಲೇ ಸ್ಥಿತವಾಗೆ
ಗಾಳಿಗೇಕೋ ಇಂದು ಬಿಡುವು - ಸುಂಯ್ಗುಡಲು.
ಎಲ್ಲ ಚಲತೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ನಿಶ್ಚಲತೆಯ ಅವತಾರವಾಗೆ
ಮೆತ್ತಗೆ ಸುಳಿಯುತ್ತಿದೆ ಅದೇ ಮುಖ - ಕೆಣಕಿನಲಿ.
ಈಗಿಲ್ಲ ಹಿಂದಿನಂತಹ ನವಿರು, ಪುಳಕಗಳು
ಶಾಂತತೆಯ ಹರುಷವಾಗಿಸಬಲ್ಲ ನೆನಪುಗಳಿದ್ದರೂ
ಸಂತಸ ಹಾಯಬಲ್ಲ ನಿಜಾಂಶವಿಲ್ಲ - ಅದರ ಸುಳಿವಿಲ್ಲ.
ನಕ್ಕಿದ್ದೂ ಆಗಿದೆ, ಅತ್ತಿದ್ದೂ ಆಗಿದೆ, ಈ ಭಾವಗಳೇನೋ -
ಮನದ ನಿಲುಕಿನಾಚೆ ಎಲ್ಲೋ ತೋರುತ್ತಲಿದೆ.
ಅದೇ - ಮರೀಚಿಕೆಯಾಗಿ, ದಿಗಂತವಾಗಿ, ಅನಂತವಾಗಿದೆ.
ಹಿಂದೆಲ್ಲ ಕ್ಷಣಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಸಲಿಗೆಯಿಂದ ಒಡನಿದ್ದ -
ಕೂಗಿದೊಡನೆ ಓಗೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಸುಖ
ಇಂದು ಮಲಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ, ಎಚ್ಚರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ.